Een schitterend gebrek

Een schitterend gebrek

Arthur Japin

Samenvatting

http://www.scholieren.com/boek/5275/een-schitterend-gebrek/zekerwetengoed

Mijn mening

Een schitterend gebrek is naar mijn mening een prachtig boek. Ik had hoge verwachtingen van dit boek en daar is ruimschoots aan voldaan.

Lucia, de hoofdpersoon, heeft behoorlijk wat meegemaakt in haar leven, daarover vertelt zij op een bijna luchtige wijze. Deze luchtigheid zorgt ervoor dat je niet echt medelijden krijgt, maar het wekt eerder een soort begrip voor haar situatie op. Lucia wil geen medelijden, dat is juist een van de dingen die ze het meest veracht. Japin heeft dit dus goed weten over te brengen.

Lucia heeft zoveel verschrikkelijke dingen meegemaakt, daar kon ik me bijna niets bij voorstellen, maar toch is het Japin gelukt om de situaties zo te beschrijven dat ik me wel in Lucia in kon leven. Hoe hij dat heeft gedaan is me trouwens een raadsel. Het is bijzonder hoe hij zo goed de gedachten en opvattingen van een (jonge) vrouw heeft kunnen verwoorden zodat het geloofwaardig overkomt. 

In Een schitterend gebrek volg je als lezer Lucia gedurende een groot deel van haar leven. Aan het begin van het boek beschrijft Lucia uitvoerig haar jeugd op het landgoed Pasiano waar ze haar geliefde Giacomo ontmoet. Deze ontmoeting en de tijd die ze daarna doorbrengt met Giacomo worden uitvoerig beschreven, evenals haar opvoeding door haar leraar Pompignac en alles wat er op het landgoed gebeurt. De beschrijvingen zijn hier erg uitgebreid, soms een beetje langdradig, maar schetsen een goed beeld van de achtergrond waartegen het verhaal zich afspeelt.

Boeken waarbij je de hoofdpersoon gedurende zijn/haar leven volgt vind ik altijd erg leuk. Door de jeugd van de hoofdpersoon te leren kennen kun je als lezer beter begrijpen waarom hij/zij in het latere leven bepaalde beslissingen neemt. Ik houd ervan om die link te kunnen leggen tussen het verleden en het heden van een personage. Bij Een schitterend gebrek was deze connectie tussen de jeugd en volwassenheid van Lucia erg duidelijk, de liefde voor Giacomo is gedurende het hele boek een belangrijk element. Het verhaal begint met haar liefde voor hem en het eindigt ermee. Door haar liefde voor Giacomo ziet ze uiteindelijk in dat het niet gaat om liefhebben maar om het geven van liefde, en dat is iets wat zij goed kan: liefde geven. Dit vond ik een erg mooi stuk in het boek. Lucia realiseert zich dat door Giacomo, tot deze ‘ontdekking’ heeft haar liefde voor Giacomo Lucia dus gebracht ondanks het feit dat ze niet meer samen zijn. Het idee dat die liefde, die ik inmiddels al verloren waande, toch iets heeft opgeleverd voor Lucia vond ik een hele troost.

Japin heeft alles gebaseerd op echte personen uit de 18^e eeuw. Dit wist ik tijdens het lezen niet, ik kwam er pas achter toen ik achter in het boek het kopje Ten slotte las. Hierbij vermeldt Japin de bronnen die hij heeft gebruikt en wordt duidelijk welke personen echt hebben bestaan. Dit voegde voor mij iets bijzonders toe aan het verhaal, het feit dat het toch op realiteit is gebaseerd en dat veel van de gebeurtenissen in het echt hebben plaatsgevonden, maakt het een nog beter boek. Japin heeft feiten genomen en daarop verder gebouwd om dit prachtige boek te schrijven.